گلی بی دفاع :

 لحظه ای سکوت اختیار کنید ، فقط لحظه ای

تا برایتان بگویم ، دیدن یک لبخند چه زیباست ،تا ببینید یک نهال چگونه رشد می کند.

برایتان بگویم که چگونه از خشکیدن آن غنچه دل باغبان لرزید ، گونه هایش خیس شد از غم .

برایتان بگویم گل مریم چگونه  در باغ خودنمایی می کرد . چگونه عطرش مست می کرد پروانه های باغ را.

وحالا انسانی مغرور گلبرگ هایش را چیده ،ساقه اش را شکسته .

ای کاش گل مریم همچون شاخه ای رز تیغی داشت، تا جز مجنون کسی دستی حتی، برای نوازش به سویش درازنکند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد