من و وبلاگم

چهار سال از اندیشه پنهان نکردن دل نوشته هایم می گذرد

اندیشه ای که , تو با خواندن سه ذفتر و صفحات بهم چسبیده دل نوشته هایم در ذهنم کشیدی

یادت هست ؟؟

و ای کاش ان روز نامی دیگر برای این وبلاگ پیدا کرده بودم 

توخال درون چشمم را دیدی

حصار قلبم را

کلیدش را

و تو تنها کسی هستی که اعتماذ را در قلبم زمزمه کردی 

به یادم اوردی می توانم , هرانچه را که می خواهم 

داشته هایم را پنهان نکنم 

شاید دیگر نحوانی دل نوشتهایم را 

دیگر خرده نمی گیرم چرا نمی خوانی وبلاگ پروزن ترین دختر دنیا را ,

چرا که تو از نگاهم , صدایم 

سکوتم 

می خوانی دلم را